سلمان ساوجی_دیوانقصیده ها (فهرست)

قصیدهٔ شمارهٔ 14 - در مدح دلشاد خاتون

1. ای دل! امروز تو را روز مبارک بادست

2. که جهان خرم و سلطان جهان، دلشاد است

3. خوش برآ، چون خط دلدار، که در دور قمر

4. همه اسباب خوشی، دست فراهم دادست

5. هر پریشانی و تشویش که جمع آمده بود

6. لله الحمد، که چون زلف بتان بر بادست

7. آمد از روضه فردوس «مبارک بادی»

8. مژده‌ای داد و جهان پرز «مبارک بادست»

9. می‌دمد باد طرب، دور بقا می‌گذرد

10. ساقیا! باده که دوران بقا بر بادست

11. دامن عمر به غفلت مده از کف، که تو را

12. دامن عمر ز کف رفته نیاید با دست

13. راست شد چون الف از صحبت این قره عین

14. پشت کوژ فلک پیر، که مادرزادست

15. یاد داری فلک این دور سعادت که تو را!

16. این چنین دور عجب دارم اگر خود یادست!

17. ای نهال چمن مملکت امروز ببال!

18. که گل سلطنت از باد خزان آزادست

19. باد باقی تن و جانش که زد آب و گل او

20. چار دیوار بقا، تا به ابد آبادست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم
* که عنان دل شیدا به لب شیرین داد
شعر کامل
حافظ
* قدم زنند بزرگان دین و دم نزنند
* که از میان تهی بانگ می‌کند خشخاش
شعر کامل
سعدی
* شرمش از چشم می پرستان باد
* نرگس مست اگر بروید باز
شعر کامل
حافظ