سنایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 302

1. قومی که به افلاس گراید دل ایشان

2. جز کوی حقیقت نبود منزل ایشان

3. وقتی که شود کار برایشان همه مشکل

4. جز باده بگو حل که کند مشکل ایشان

5. گر چند قدیمست خلاف گل و آتش

6. با آتش عشق‌ست موافق گل ایشان

7. با قافلهٔ مفلسی و مرحلهٔ عشق

8. جز بار ملامت نکشد محمل ایشان

9. پیدا ز صفاتست و نهانست معانی

10. در نفس عزیز و نفس مقبل ایشان

11. جز تربیت و تمشیت و صدق و صفا نیست

12. پیرایه و سرمایهٔ جان و دل ایشان


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* جهان چون عروسی رسیده جوان
* پر از چشمه و باغ و آب روان
شعر کامل
فردوسی
* از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
* ورنه هر کس گاه سیری پیش سگ نان افکند
شعر کامل
صائب تبریزی
* کودکانی که درین دایره سرگردانند
* بر سر جوز تهی اینهمه غوغا دارند
شعر کامل
صائب تبریزی