سنایی_حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقهالباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب (فهرست)

شمارهٔ 13-در قناعت و انزوای خویش گوید

1. ای که در زیر طبع گردونی

2. چند گویی مرا که از دونی

3. با چنین گنج در چنین گنجی

4. چه گنه گنج را تو ناگنجی

5. رنج با گنج و زحمت نااهل

6. چون بریدی طمع ترا شد سهل

7. زحمت خود ز اهل عصر بکاه

8. هرچه خواهی ز خالق خودخواه

9. خلق را جمله صورتی انگار

10. هیچی از هیچ خلق طمع مدار

11. جُرم من اندرین چه می‌دانی

12. چون بدیدی کمال نادانی

13. نرسد در ولایت دل خویش

14. هیچ بی‌حوصله به حاصل خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون نار ز غم کفته شود این دل اگر من
* آگنده دل از مهر تو چون نار ندارم
شعر کامل
سنایی
* صحبت ناجنس آتش رابه فریاد آورد
* آب در روغن چو باشد می کند شیون چراغ
شعر کامل
صائب تبریزی
* بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
* این همه قول و غزل تعبیه در منقارش
شعر کامل
حافظ