سیف فرغانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 410

1. آن دوست که ما ازآن اوییم

2. در زمره عاشقان اوییم

3. این بخت نگر که جمله مردم

4. آن خود وما ازآن اوییم

5. وین دولت بین که از دو عالم

6. آزاد چو بندگان اوییم

7. گر مرده همه بدرد عشقیم

8. ور زنده همه بجان اوییم

9. او گلشن بلبلان عشقست

10. ما بلبل گلستان اوییم

11. ما کرده نشان خویشتن محو

12. وندر طلب نشان اوییم

13. ما همچو زبان بهر دهان در

14. بهر لب بی دهان اوییم

15. جبریل زما مگس نراند

16. چون از مگسان خوان اوییم

17. سلطان نبود چو ما توانگر

18. اکنون که گدای نان اوییم

19. شیران همه کاسه لیس مایند

20. تاما سگ استخوان اوییم

21. گرچه چو در ازپی گشایش

22. پیوسته برآستان اوییم

23. برما در این قفس گشادست

24. تا بسته ریسمان اوییم

25. ماراتو کسی مدان که چون سیف

26. ما هیچ کسان کسان اوییم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از دل خونشده ماست نگارین پایش
* چون ازان زلف برون شانه شمشاد آید؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* سعدی حدیث مستی و فریاد عاشقی
* دیگر مکن که عیب بود خانقاه را
شعر کامل
سعدی
* باد گیسوی درختان چمن شانه کند
* بوی نسرین و قرنفل بدمد در اقطار
شعر کامل
سعدی