لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 176

1. هرکجا پیریست طفل پیر ماست

2. این چنین پیری در این عالم کراست

3. جملهٔ ارواح جزئیات او است

4. بلکه او در کل عالم پادشاست

5. در صفات و ذات او دیدم عیان

6. حضرت او مظهر لطف خداست

7. نقطهٔ بابل الف بل خود الف

8. روح اعظم سید هر دو سراست

9. ای که می پرسی که این اوصاف کیست

10. شمه ای از خلق و خوی مصطفی است

11. عین او بحر است و ما امواج او

12. تا نپنداری که او از ما جداست

13. من شدم فانی ز خود باقی بُود

14. بر سر دار فنا دار بقاست

15. کی بیابد لذت از جان عزیز

16. هر کرا با او به جانش پادشاست

17. نعمت الله او به عالم می دهد

18. نعمت الله نعمت بی منتهاست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم
* قد برافراز که از سرو کنی آزادم
شعر کامل
حافظ
* صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ
* هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
شعر کامل
حافظ
* باد بوی سمن آورد و گل و نرگس و بید
* در دکان به چه رونق بگشاید عطار؟
شعر کامل
سعدی