لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 335

1. در آینهٔ عالم تمثال صفات اوست

2. از روی مسمی بین آن اسم که ذات اوست

3. سِری که تو را گفتم با عقل مگو ای دل

4. این راز درون ما بیرون ز جهات اوست

5. دیریست پر از صورت ترسا بچه ای در وی

6. هر نقش که می بینی معنی منات اوست

7. این مجلس رندان است ما عاشق سرمستیم

8. جامیست وجود ما باده ز صفات اوست

9. در دامن درد آویز گر طالب دریائی

10. زیرا که دل مسکین این درد نجات اوست

11. گر کشته شوم در عشق از مرگ نیندیشم

12. خود مردهٔ درد او زنده به حیات اوست

13. تکبیر فنا گفتن بر هر چه سوی الله است

14. در مذهب این سید آغاز صلات اوست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
* که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد
شعر کامل
حافظ
* میگساری که لب و چشم تو بیند، داند
* که چرا از نظرم شکر و بادام افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* به آستان خرابات سرکشی مفروش
* که بیست حج پیاده است یک نماز اینجا
شعر کامل
صائب تبریزی