شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 421

1. جان به خلوت سرای جانان رفت

2. دل سرمست سوی مستان رفت

3. آفتابی به ماه رو بنمود

4. گشت پیدا و باز پنهان رفت

5. مدتی زاهدی همی کردم

6. توبه بشکستم این زمان آن رفت

7. عمر باقی که هست دریابش

8. در پی عمر رفته نتوان رفت

9. هرکه جمعیتی ز خویش نیافت

10. ماند بیگانه و پریشان رفت

11. باز حیران ز خاک برخیزد

12. از جهان هر کسی که حیران رفت

13. نعمت الله رفیق سید شد

14. یار ما رفت گوئیا جان رفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* با تهی چشمان چه سازد نعمت روی زمین؟
* سیری از خرمن نباشد دیده غربال را
شعر کامل
صائب تبریزی
* به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
* که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شعر کامل
حافظ
* چون وا نمی کنی گرهی، خود گره مشو
* ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست
شعر کامل
صائب تبریزی