شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 435

1. تا که سودای خیالش در سویدا جا گرفت

2. چون سر زلفش وجودم مو به مو سودا گرفت

3. در هوایش چون بنفشه ما ز پا افتاده ایم

4. نرگسش عین عنایت از سر ما وا گرفت

5. چشم ما بر پردهٔ دیده خیالش نقش بست

6. خوش نگاری لاجرم در دیدهٔ ما جا گرفت

7. روضهٔ رضوان نجوید میل جنت کی کند

8. هر که در میخانهٔ ما همچو ما مأوا گرفت

9. ما به جاروب مژه خاک درش را رفته ایم

10. گرد و خاک آن در او ، دامَن ما را گرفت

11. آب چشم ما به هر سو رو نهاده می رود

12. لاجرم از آب چشم ما جهان دریا گرفت

13. سید ما گر جفائی می کند ما بنده ایم

14. بندگان را کی رسد بر شاه بی همتا گرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز آسمان بگذرم ار بر منت افتد نظری
* ذره تا مهر نبیند به ثریا نرسد
شعر کامل
سعدی
* عشق پیری است که ساغر زده‌ایم از کف او
* عقل طفلی است که دانا شده در مکتب ما
شعر کامل
فروغی بسطامی
* آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است
* یا رب این تأثیر دولت در کدامین کوکب است
شعر کامل
حافظ