شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 517

1. ترک چشم مست او دلها به غارت می برد

2. جان فدای او که جان ما به غارت می برد

3. ملک دل بگرفت و نقد و نسیه را هر کس که دید

4. ترکتازی می کند آنها به غارت می برد

5. عاشقیم و ما به عشق او اسیر افتاده ایم

6. بنده فرمانیم اگر ما را به غارت می برد

7. گر دل ما می برد شکرانه اش بر جان ماست

8. جان رها کردیم دل را تا به غارت می برد

9. بر سر بازار اگر شخصی دکانی می نهد

10. دکه ویران می کند کالا به غارت می برد

11. فتنهٔ دور قمر بنگر که چون پیدا شده

12. آمده تنها و تنها را به غارت می برد

13. نعمت الله هر چه دارد در نهان و آشکار

14. یا به حکمت می ستاند یا به غارت می برد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر جهان همه کامست و دشمن اندر پی
* به دوستی که جهان جای کامرانی نیست
شعر کامل
سعدی
* شبنم ز باغبان نکشد منت وصال
* معشوق در کنار بود پاک دیده را
شعر کامل
صائب تبریزی
* حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ
* قبول خاطر و لطف سخن خدادادست
شعر کامل
حافظ