لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانقطعه ها
قطعهٔ شمارهٔ 61 : هر که او نقص دیگری گوید
قطعهٔ شمارهٔ 62 : جان جاهل به مرغکی ماند
قطعهٔ شمارهٔ 63 : بلبل گلستان معشوقم
قطعهٔ شمارهٔ 64 : ساقی باید که می ببخشد
قطعهٔ شمارهٔ 65 : ما چو حلوایی و حلوا یار ماست
قطعهٔ شمارهٔ 66 : آنکه حق را به خویشتن بیند
قطعهٔ شمارهٔ 67 : ای که پرسی ز حال میر تمور
قطعهٔ شمارهٔ 68 : موجود منقسم به دو قسم است نزد عقل
قطعهٔ شمارهٔ 69 : در نی نیزه بین که رفعت او
قطعهٔ شمارهٔ 70 : آفتابی تو و ما سایهٔ تو
قطعهٔ شمارهٔ 71 : در آینهٔ وجود حادث
قطعهٔ شمارهٔ 72 : دل جام جهان نمای عشق است
قطعهٔ شمارهٔ 73 : صنع خدا نگر که به حکمت چگونه ساخت
قطعهٔ شمارهٔ 74 : در حقیقت یکی عدد نبود
قطعهٔ شمارهٔ 75 : چون جمالش صد هزاران روی داشت
قطعهٔ شمارهٔ 76 : جام گیتی نما به دست آر
قطعهٔ شمارهٔ 77 : گرد ملک عدم چه می‌گردی
قطعهٔ شمارهٔ 78 : التفاتی به غیر او نکنی
قطعهٔ شمارهٔ 79 : ای که گویی فقیر مسکین مرد
قطعهٔ شمارهٔ 80 : بار او می کش و خوشی می رو
قطعهٔ شمارهٔ 81 : خلق حسن باشدش هر که حسینی بود
قطعهٔ شمارهٔ 82 : بنمود جمال او به خوابم
قطعهٔ شمارهٔ 83 : ساقی اگر باده از آن خم دهد
قطعهٔ شمارهٔ 84 : همه عالم چو سایه سجده کنان
قطعهٔ شمارهٔ 85 : هر کجا محدثی بود بی ‌شک
قطعهٔ شمارهٔ 86 : از صد هزار سالک فردی رسد به آنجا
قطعهٔ شمارهٔ 87 : سوی اللّه چیست ای صوفی صافی
قطعهٔ شمارهٔ 88 : علماء رسوم می بینم
قطعهٔ شمارهٔ 89 : چون کمال همه بود به وجود
قطعهٔ شمارهٔ 90 : موج و بحر و حباب قطره تمام

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شعرها پیشت چنان باشد که از شهر حجاز
* با یکی خرما کسی هجرت کند سوی هجر
شعر کامل
سنایی
* گویند قرابه گر مسلمان نبود
* او را تو چه گویی که کدو می‌سازد
شعر کامل
خیام
* زیره را من سوی کرمان آورم
* گر به پیش تو دل و جان آورم
شعر کامل
مولوی