شیخ بهایی_دیوانمثنوی های پراکنده (فهرست)

شمارهٔ 4

1. یکدمک با خود آ، ببین چه کسی

2. از که دوری و با که هم نفسی

3. جور کم، به ز لطف کم باشد

4. که نمک بر جراحتم پاشد

5. جور کم، بوی لطف آید از او

6. لطف کم، محض جور زاید از او

7. لطف دلدار اینقدر باید

8. که رقیبی از او به رشک آید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زان طلعت شاهانه زان مشعله خانه
* هر گوشه چو میدان شد تا باد چنین بادا
شعر کامل
مولوی
* بیابان قناعت وسعتی دارد که هر موری
* نمی داند کم از ملک سلیمان چشم تنگش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* با مدعی بگوی که ما خود شکسته‌ایم
* محتاج نیست پنجه که با ما درافکنی
شعر کامل
سعدی