شیخ بهایی_دیوانمثنوی های پراکنده (فهرست)

شمارهٔ 4

1. یکدمک با خود آ، ببین چه کسی

2. از که دوری و با که هم نفسی

3. جور کم، به ز لطف کم باشد

4. که نمک بر جراحتم پاشد

5. جور کم، بوی لطف آید از او

6. لطف کم، محض جور زاید از او

7. لطف دلدار اینقدر باید

8. که رقیبی از او به رشک آید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خموش باش که گفتی بسی و کس نشنید
* که این دهل ز چه بام‌ست و این بیان ز کجا
شعر کامل
مولوی
* کار هر دل نیست راز عشق پنهان داشتن
* زور این می می کند چون نار خندان شیشه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* افتاده را دوباره فکندن کمال نیست
* آن را که خاک راه تو شد بر زمین مزن
شعر کامل
صائب تبریزی