وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 137

1. دوشم از آغاز شب جا ، بر در جانانه بود

2. تا به روزم چشم بر بام و در آن خانه بود

3. دی که میمد ز جولانگاه شوخی مست ناز

4. نرگسش بر گوشهٔ دستار خوش ترکانه بود

5. بهر آن نا آشنا می‌رم که فرد از همرهان

6. آنچنان می‌شد که گویا از همه بیگانه بود

7. آن نصیحتها که می‌کردیم اهل عشق را

8. این زمان معلوم ما شد کان همه افسانه بود

9. قرب تا حاصل نشد دودم ز خرمن برنخاست

10. اتحاد شمع برق خرمن پروانه بود

11. سوختن با آتش است و عشق با دیوانگی

12. عشق بر هر دل که زد آتش چو من دیوانه بود

13. وحشی از خون خوردن شب دوش نتوانست خاست

14. کاین می مرد افکن امشب تا لب پیمانه بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عشق یکرنگی تقاضا می کند وین روشن است
* ورنه شمع آتش چرا زد همچو خود پروانه را
شعر کامل
جامی
* من بر سرآنم که به زلف تو زنم دست
* تا سنبل زلف تو چه سرداشته باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* به مکر و حیله برای دسترس چه امکان است
* که همچو سرو بلندش هزار دستان است
شعر کامل
کمال خجندی