لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقیناظر و منظور
شمارهٔ 1-سر آغاز : زهی نام تو سر دیوان هستی
شمارهٔ 2-نظر اعتبار بر صورت عالم گشودن و راه سخن به گام عرفان طی نمودن در سر این معنی که درون از پردهٔ موجودات واجب‌الوجودی هست و برون از حلقهٔ کاینات معبودی که حرکت هر جانداری از قدرت اوست و کثرت تغییر عالم شاهد بر وحدت او : ایا مدهوش جام خواب غفلت
شمارهٔ 3-دست نیاز به درگاه بی‌نیاز گشودن و از حضرت باری التماس رستگاری نمودن : خداوندا گنهکاریم جمله
شمارهٔ 4-مثقب خامه را بر گوهر نهادن و رشته‌های گوهر معنی را ترتیب دادن در ایثار تاجداری که گوهر ذاتش باعث دریای آفرینش است و جوهر صفاتش منشاء فیض ارباب بینش است : رقم سازی که این زیبا رقم زد
شمارهٔ 5-طلوع کردن اختر معانی از افق سپهر نکته دانی در تعریف شبی که اخترش طعنه بر نور بدر می‌زد و صحبتش طعنه بر شام قدر : شبی چون روز شادی عشرت افزای
شمارهٔ 6-رو به میدان معانی کردن و تیغ دو زبان برآوردن در مدح شهسواری که از دو انگشت نوک تیغ دو سر دیدهٔ شرک را کور نمود و از بنان ذوالفقار پیکر باب خیبر گشاده : از آنرو صبح این روشندلی یافت
شمارهٔ 7-در منشاء انشاء این نامه غریب‌المعانی و باعث تصنیف این نسخهٔ نادر بیانی : شبی سامان ده سد ماتم وغم
شمارهٔ 8-پایهٔ سریر معانی بر عرش نهادن و گام فکر در عرصهٔ سپهر گشادن در مدح شهسواری که فضای هستی گویی از اقلیم اوست : چو این گنج هنر ترتیب دادم
شمارهٔ 9-حکایت ناقل این مقاله و شکایت قایل این رساله در بی‌وفایی یاران ریایی و دلایل بر فضیلت گوشهٔ تنهایی : دلا برخیز تا کنجی نشینیم
شمارهٔ 10-شیر حکمت از پستان خامه گشادن و طفل فسانه را در مهد خیال پرورش دادن در آغاز حکایت عشقبازی و ابتداء روایت نکته سازی : نوا پرداز قانون فصاحت
شمارهٔ 11-لوح معنی در دامن حکایت نهادن و زبان به درس نکته گشادن در تعریف مکتبی که لعبت خانهٔ چین از او نشانه‌ایست و حدیث خلدبرین افسانه‌ای : دبیر مکتب نادر بیانی
شمارهٔ 12-بیان خوابی و اظهار اضطرابی که ناظر را از راز پنهان از بی‌صبری خبر داده و داغ ناصبوریش بر جگر نهاده و حکایت مفارقت و شکایت مهاجرت : چنین گفت آن ادیب نکته پرداز
شمارهٔ 13-بی‌تابی ناظر از شعلهٔ جدایی و اضطراب نمودن از داغ بینوایی و خویشتن را بر مشق جنون داشتن و شرح درون خویش بر چهرهٔ معلم نگاشتن : چو آن زرین قلم از خانهٔ زر
شمارهٔ 14-رفتن معلم به در خانهٔ دستور و بیان کردن عشق ناظر نسبت به منظور و مقدمهٔ درد فراق و آغاز حکایت اشتیاق : چو طفل روز رفت از مکتب خاک
شمارهٔ 15-بیان ظلمت شب دوری و اظهار محنت مهجوری و شرح حال ناظر دور از وصال منظور و صورت احوال او در پایداری : اسیر درد شبهای جدایی
شمارهٔ 16-ناقهٔ خیال در وادی سخن راندن و لعبت نظم را در هودج اندیشه نشاندن در رفتن ناظر از اقلیم وصال و خیمه زدن در سرمنزل رنج و ملال : سفر سازندهٔ این طرفه صحرا
شمارهٔ 17-یاد نمودن ناظر از بزم آشنایی و ناله کردن از اندوه جدایی و شکایت بخت نامساعد بر زبان آوردن و حکایت طالع نامناسب بیان کردن : حدا گویندهٔ این طرفه محمل
شمارهٔ 18-در تعریف محیطی که موجش با قوس قزح برابری می‌کرد و کشتیش به زورق آفتاب سر در نمی‌آورد : گهر پاشی که این گوهر گزین کرد
شمارهٔ 19-خبر یافتن منظور از رفتن ناظر و برون آمدن از شهر آشفته خاطر و به کاروان مقصود رسیدن و از نامهٔ ناظر شادمان گردیدن : فسون سازی که این افسون نماید
شمارهٔ 20-رفتن آن شهسوار شهب تازیانه و شاهباز فلک آشیانه به جست و جوی آن آهوی سر در بیابان محنت نهاده و آن طایر دور از مقام عزت فتاده : سوار رخش تاز دشت دعوی
شمارهٔ 21-رسیدن آن گل نودمیدهٔ چمن رعنایی و سرو تازه رسیدهٔ گلشن زیبایی به مرغزاری که پنجهٔ چنارش شاخ بیداد شکستی و آفتاب بلند پایه در سایه بیدش نشستی : سمند ره نورد این بیانان
شمارهٔ 22-رسیدن رسولان قیصر به زمین بوس شاه مصر کشور و حرف ناامیدی شنیدن و پا از سر بزم خسروی کشیدن و مقدمهٔ جدال و آغاز قتال : صف آرایندهٔ این طرفه لشکر
شمارهٔ 23-نامه جنون ناظر در کشتی و به طوق دیوانگی گردن نهادن : سلاسل ساز این فرخنده تحریر
شمارهٔ 24-خواب دیدن منظور را و زنجیر پاره ساختن وصیت جنون در بیان مصر انداختن : نوا آموز این دلکش ترانه
شمارهٔ 25-رسیدن ناظر به کوهی که سنگ و شیشهٔ سپهر را شکستی و پلنگش در کمینگاه گردون نشستی : ز ره پیمای این صحرای دلگیر
شمارهٔ 26-گرمی شعلهٔ آفتاب در عالم فتادن و مرغ آبی از غایت گرما منقار از هم گشادن و رفتن شاهزاده از مصر به سبزه‌زاری که از لطف نسیم او روح مسیحا تازه گشتی و با فیض چشمه‌سارش خضر از آب زندگانی گذشتی : به جست و جوی آن مجنون گمنام
شمارهٔ 27-رفتن شاهزاده منظور به شکار و باز را بر کبک انداختن و شام فراق ناظر را به صبح وصال مبدل ساختن : برد ره نکته ساز معنی اندیش
شمارهٔ 28-آمدن ناظر و منظور به لشگرگاه اقبال و آگاهی شاه جهان‌پناه از صورت احوال و استقبال ایشان کردن و شرایط اعزاز بجای آوردن : دلا بر عکس ابنای زمان باش
شمارهٔ 29-عروس خیال از حجلهٔ اندیشه برون آوردن و او را در نظر ناظران جلوه دادن در تعریف بزمگاه سرور و صفت دامادی منظور : عروس نظم را جویای این بکر
شمارهٔ 30-نشستن شاهزاده بر تخت شهریاری و بلند آوازه گشتن در خطبهٔ کامکاری و در اختصار قصه کوشیدن و لباس تمامی بر شاهد فسانه پوشیدن : چنین از یاری کلک جوانبخت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* این باد بهار بوستانست
* یا بوی وصال دوستانست
شعر کامل
سعدی
* به زیورها بیارایند وقتی خوبرویان را
* تو سیمین تن چنان خوبی که زیورها بیارایی
شعر کامل
سعدی
* نه چمن شکوفه‌ای رست چو روی دلستانت
* نه صبا صنوبری یافت چو قامت بلندت
شعر کامل
سعدی