اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1304

1. تا کی ای رشگ پری عالمی از غم بکشی

2. در غم آن من دل خسته بماتم بکشی

3. مردم از دست تو تا چند ترا جور بود

4. نه که خوبی بتو دادند که آدم بکشی

5. گر بعیسی نفسی جان بدهد باز لبت

6. جان من خلق جهان را بتو یکدم بکشی

7. چونهمه عالم از انفاس تو جان یافته اند

8. نیست کس را سخنی گر همه عالم بکشی

9. اهلی سوخته چونشمع چه کردست که تو

10. هم بسوزی ز غم خویشتن هم بکشی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پا منه از راه بیرون همچو طفل نی سوار
* گر به ظاهر در کف خواهش عنانت داده اند
شعر کامل
صائب تبریزی
* تو در آینه نگه کن که چه دلبری ولیکن
* تو که خویشتن ببینی نظرت به ما نباشد
شعر کامل
سعدی
* پیوسته درین باغ، دلم چون گل رعنا
* رویی به بهار و رخ دیگر به خزان داشت
شعر کامل
صائب تبریزی