اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1304

1. تا کی ای رشگ پری عالمی از غم بکشی

2. در غم آن من دل خسته بماتم بکشی

3. مردم از دست تو تا چند ترا جور بود

4. نه که خوبی بتو دادند که آدم بکشی

5. گر بعیسی نفسی جان بدهد باز لبت

6. جان من خلق جهان را بتو یکدم بکشی

7. چونهمه عالم از انفاس تو جان یافته اند

8. نیست کس را سخنی گر همه عالم بکشی

9. اهلی سوخته چونشمع چه کردست که تو

10. هم بسوزی ز غم خویشتن هم بکشی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خاک شد دیدۀ غمدیدۀ مجنون و هنوز
* چشم جان جانب لیلی نگرانست او را
شعر کامل
جامی
* معلّم چون تو شوخی را ندانست
* بجز درس جفا تعلیم کردن
شعر کامل
جامی
* ز گرد خوان نگون فلک طمع نتوان داشت
* که بی ملالت صد غصه یک نواله برآید
شعر کامل
حافظ