اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 297

1. هرکه برخاست ز سودای تو بر جا ننشست

2. تا نیفکند بپای تو سر از پا ننشست

3. عرصه کوی تو صحرای قیامت باشد

4. زانکه هرگز ز سر کوی تو غوغا ننشست

5. گرچه عمری بنشستم بسر راه امید

6. جز سگ کوی تو کس با من شیدا ننشست

7. دل مجنون نه بدیوانگی از خلق رمید

8. عقل او بود که با مردم دانا ننشست

9. داد طوفان سرشکم همه عالم بر باد

10. در تنور دل من آتش سودا ننشست

11. گرد راهت به سر سرو سهی باد نشاند

12. خاک پای تو کجا رفت که بالا ننشست

13. پهلوی خار کسی سرو سهی را ننشاند

14. اهلی از یار مشو رنجه که با ما ننشست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ای خوشا خلعت نوروزی بستان افروز
* جامه از اطلس زنگاری و تاج از مخمل
شعر کامل
وحشی بافقی
* شکایتی که ز زلف دراز اوست مرا
* به گفتن و به شنیدن نمی شود آخر
شعر کامل
صائب تبریزی
* سعدیا عمر عزیزست به غفلت مگذار
* وقت فرصت نشود فوت مگر نادان را
شعر کامل
سعدی