اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 297

1. هرکه برخاست ز سودای تو بر جا ننشست

2. تا نیفکند بپای تو سر از پا ننشست

3. عرصه کوی تو صحرای قیامت باشد

4. زانکه هرگز ز سر کوی تو غوغا ننشست

5. گرچه عمری بنشستم بسر راه امید

6. جز سگ کوی تو کس با من شیدا ننشست

7. دل مجنون نه بدیوانگی از خلق رمید

8. عقل او بود که با مردم دانا ننشست

9. داد طوفان سرشکم همه عالم بر باد

10. در تنور دل من آتش سودا ننشست

11. گرد راهت به سر سرو سهی باد نشاند

12. خاک پای تو کجا رفت که بالا ننشست

13. پهلوی خار کسی سرو سهی را ننشاند

14. اهلی از یار مشو رنجه که با ما ننشست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* طی نگشته روزگار کودکی پیری رسید
* از کتاب عمر ما فصل شباب افتاده است
شعر کامل
رهی معیری
* صائب به گریه کوش کن در زیر خاک نیست
* جز قطره های اشک چراغ دل دگر
شعر کامل
صائب تبریزی
* همه بوستان زیر برگ گلست
* همه کوه پرلاله و سنبلست
شعر کامل
فردوسی