اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 347

1. در ره عشق از خضر هم زندگی واماندگی است

2. پیش صاحب مشربان مردن حیات و زندگی است

3. قصه طوطی شنیدی مردنست آزادیت

4. تا نمردی گردنت در زیر طوق بندگی است

5. چون صراحی جز مسکینی نکردی سربلند

6. سربلندی پیش ما مسکینی وا افکندگی است

7. عالمی در اشک باشد غرقه و ما خشک لب

8. کشت ما خشک است و عالم غرقه در بارندگی است

9. گل هزارش عاشق است اما از آن روی چو مه

10. صد هزارش انفعال و خجلت و شرمندگی است

11. در سر کوی تو اهلی عاشق درمانده است

12. گر بسوی کعبه رو میآرد از درماندگی است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خود ز فلک برتریم وز ملک افزونتریم
* زین دو چرا نگذریم منزل ما کبریاست
شعر کامل
مولوی
* یادگار جگر سوخته مجنون است
* لاله ای چند که از دامن صحرا برخاست
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر شبی در خانه جانانه مهمانت کنند
* گول نعمت را مخور مشغول صاحب خانه باش
شعر کامل
فروغی بسطامی