اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 614

1. باز از فریب وعده دلم را شکیب داد

2. صد بارش آزمودم و بازم فریب داد

3. زیب جمال او نه که مشاطه داده است

4. خورشید را که زینت و آیین و زیب داد؟

5. در رشک آن سرم که بفتراک خویش بست

6. کو را هزار بوسه به ران و رکیب داد

7. بخت از لبش دهد همه را بیحساب بخش

8. مارا که نیست وعده بروز حسیب داد

9. شادم بوصل و هجر که کشتی بخت هم

10. در موج عشق تن بفراز و نشیب داد

11. من خود سگ که ام که بر آن کوی بگذرم

12. جایی که شیر را سگ کویش نهیب داد

13. از خنده گر نداد شکیب دل آن پری

14. اهلی ز گریه داد دل آن ناشکیب داد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به اندک فرصتی تاک از درختان گشت رعناتر
* نگردد زیردست آن کس که از اهل کرم باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* در قیامت می شود شیرین، زبان در کام ما
* تلخی بادام ما را شور محشر می برد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ناخن من آبروی تیشه فرهاد ریخت
* آه اگر شیرین به چشم کوهکن بیند مرا
شعر کامل
صائب تبریزی