لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 887

1. من نه آنم که بنالم ز دل افکاری خویش

2. که مرا غایت کام است جگر خواری خویش

3. کام دل از تو نجویم که بسی خوش دارم

4. خار خار جگر و سوز دل و زاری خویش

5. ای طبیب ار نکنی چاره من وقت خوش است

6. که من خسته خوشم نیز به بیماری خویش

7. گر نشد روزی من روز وصال تو بس است

8. شب تنهایی و کنج غم و بیداری خویش

9. صبر اگر یار بود در غم دل اهلی را

10. گر تو یارش نشوی بس بودش یاری خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل ز قید جسم چون آزاد گردد وا شود
* چون حباب از خود کند قالب تهی دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر غفلت نهان در سنگ خارا می کند ما را
* جوانمردست درد عشق، پیدا می کند ما را
شعر کامل
صائب تبریزی
* جز روی او که در عرق شرم غوطه زد
* یک برگ گل هزار نگهبان نداشته است
شعر کامل
صائب تبریزی