لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1531 : سر مست رود چو در گلستان
غزل شمارهٔ 1532 : تا از بر تو جدا شدم من
غزل شمارهٔ 1533 : جانا، گذری به بوستان کن
غزل شمارهٔ 1534 : یک دم فراموشم نه ای، گر چه نیاری یاد من
غزل شمارهٔ 1535 : سودای خوبان کم نشد، زین جان غم فرسود من
غزل شمارهٔ 1536 : ماهی گذشت و شب نخفت این دیده بیدار من
غزل شمارهٔ 1537 : ماه هلال ابروی من عقل مرا شیدا مکن
غزل شمارهٔ 1538 : مانا که بگشاید دلم، بندی ز گیسو باز کن
غزل شمارهٔ 1539 : هر مجلسی و ساقیی، من در خمار خویشتن
غزل شمارهٔ 1540 : خونی ز چشمم می رود، در انتظار کیست این؟
غزل شمارهٔ 1541 : آمد بهار، ای یار من، بشکفت گلها در چمن
غزل شمارهٔ 1542 : بالای تست این پیش من یا سرو بستا نیست این
غزل شمارهٔ 1543 : ز اندازه بگذشت آرزو، طاقت ندارم بیش از این
غزل شمارهٔ 1544 : خواهی دلا، فردوس جان، رخسار جانان را ببین
غزل شمارهٔ 1545 : خواب ز چشم من بشد، چشم تو بست خواب من
غزل شمارهٔ 1546 : آفت زهد و توبه شد ترک شرابخوار من
غزل شمارهٔ 1547 : گر چه ز خوی نازکت سوخته گشت جان من
غزل شمارهٔ 1548 : تنگ نبات چون بود، لب بگشا که هم چنین
غزل شمارهٔ 1549 : رفتی و شد بی تو جانم زار، باز آی و ببین
غزل شمارهٔ 1550 : آخر، ای خود بین من، روزی به غمخواری ببین
غزل شمارهٔ 1551 : آن کلاه کج بر آن سرو بلند او ببین
غزل شمارهٔ 1552 : صبح دولت می دمد یا خود رخ جانانست این
غزل شمارهٔ 1553 : ای به کویت هر سحرگه جای تنها ماندگان
غزل شمارهٔ 1554 : باش تا مشکت ز برگ یاسمین آید برون
غزل شمارهٔ 1555 : دوش سرمست آن نگار نازنین آمد برون
غزل شمارهٔ 1556 : نام گل بردن به پیشت بر زبان آید گران
غزل شمارهٔ 1557 : عافیت را در همه عالم نمی یابم نشان
غزل شمارهٔ 1558 : آن که فصل گل همی گویند، اینک آمد آن
غزل شمارهٔ 1559 : جان من از بیدلان، آخر گهی یادی بکن
غزل شمارهٔ 1560 : چشم را در ملک خوبی شحنه بیداد کن

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گنج زر گر نبود کنج قناعت باقیست
* آن که آن داد به شاهان به گدایان این داد
شعر کامل
حافظ
* گر بود برگ گل سوریت از خار مترس
* ور هوای چمنت نیست بگلزار مرو
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
* هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد
شعر کامل
حافظ