لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلویخسرو و شیرین
شمارهٔ 1 - سرآغاز : خداوندا دلم را چشم بگشای
شمارهٔ 2 - در توحید : به نام آنکه جان را زندگی داد
شمارهٔ 3 - مناجات : خدایا چون به منشور الهی
شمارهٔ 4 - وصف معراج نبی : سخن آن به که بهر ارجمندی
شمارهٔ 5 - در فضیلت عشق : جهان بی عشق سامانی ندارد
شمارهٔ 6 - آغاز داستان : به تاریخ عجم دانندهٔ راز
شمارهٔ 7 - گریختن خسرو از مداین : چو بر هرمز سر آمد پادشاهی
شمارهٔ 8 - رسیدن خسرو به شیرین در شکارگاه : چو صورتگر نمود آن صورت حال
شمارهٔ 9 - اظهار عشق کردن خسرو به شیرین : چو صبح از پرده راه عاشقان کرد
شمارهٔ 10 - آگاه کردن خسرو شیرین را از قصد سفر خود به سوی قیصر روم : حلاوت سنج شیرین شکر خند
شمارهٔ 11 - یاری خواستن خسرو از قیصر و لشکر کشی او به مداین و شکست خوردن بهرام چوبینه : چو قیصر دید ز اوج پایهٔ خویش
شمارهٔ 12 - وفات مریم : شناسای معانی موبد پیر
شمارهٔ 13 - عشرت کردن خسرو و شیرین بر لب شهر و دو افسانه گفتن آنان : شبی همچون سواد دیده پر نور
شمارهٔ 14 - عقد بستن دختران با پسران به فرمان خسرو : چو خندان گشت صبح عالم افروز
شمارهٔ 15 - پاسخ شیرین به خسرو : شکر پاسخ ز شکر بند بگشاد
شمارهٔ 16 - نصیحت کردن شاپور به خسرو و دلالت کردن او را به شکر : سخن پرداز گویای خردمند
شمارهٔ 17 - رفتن خسرو به اصفهان به هوای شکر : هوای دلبر نو کرده در دل
شمارهٔ 18 - غزل سرائی شکر در مجلس خسرو : چه فرخ روزگاری باشد آن روز
شمارهٔ 19 - بردن شکر خسرو را به خانهٔ خویش به مهمانی : به صد خواهشگری شهرا پریروی
شمارهٔ 20 - عقد کردن خسرو شکر را : عروس صبح دم چون پرده برداشت
شمارهٔ 21 - خبر یافتن شیرین از عقد کردن خسرو شکر را و به صحرا رفتن و ملاقاتش با فرهاد : خبر شد چون به شیرین مشوش
شمارهٔ 22 - جوی کندن فرهاد به دستور شیرین در کوه بیستون : برون آمد چو صبح عالم افروز
شمارهٔ 23 - آواره شدن فرهاد از عشق شیرین : چو شیرین که گهی پیشش رسیدی
شمارهٔ 24 - آگاهی خسرو از عشق فرهاد : حکایت فاش گشت اندر زمانه
شمارهٔ 25 - بیتی چند از عتاب نامهٔ خسرو به شیرین : به نام آنکه تن را نور جان داد
شمارهٔ 26 - از جواب نامهٔ شیرین به خسرو : به نام نقشبندی لوح هستی
شمارهٔ 27 - بازگشت خسرو از اصفهان و خواب دیدن او : چو در ارمن رسید از جنبش تیز
شمارهٔ 28 - رفتن خسرو پیش فرهاد و مناظرهٔ ایشان : شهنشه گفت کز بخت دل افروز
شمارهٔ 29 - مردن فرهاد در عشق شیرین : ملک را بود زنگی پاسبانی
شمارهٔ 30 - رسیدن خبر مرگ فرهاد به شیرین و زاری او : که چون فرهاد روز خود به سر برد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به سرو گفت کسی میوه‌ای نمی‌آری
* جواب داد که آزادگان تهی دستند
شعر کامل
سعدی
* تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
* تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم
شعر کامل
حافظ
* شربت قند و گلاب از لب یارم فرمود
* نرگس او که طبیب دل بیمار من است
شعر کامل
حافظ