انوری_دیوانمقطع ها (فهرست)

شمارهٔ 247 - در قضا و قدر

1. خدای کار چو بر بنده‌ای فرو بندد

2. به هرچه دست زند رنج دل بیفزاید

3. وگر به طبع شود زود نزد همچو خودی

4. ز بهر چیزی خوار و نژند باز آید

5. چو اعتقاد کند کز کسش نباید چیز

6. خدای قدرت والای خویش بنماید

7. به دست بنده ز حل و ز عقد چیزی نیست

8. خدای بندد کار و خدای بگشاید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سعدی از این پس که راه پیش تو دانست
* گر ره دیگر رود ضلال مبینست
شعر کامل
سعدی
* عشق را در کشور ما آبروی دیگرست
* یوسف اینجا بر سر راه زلیخا می رود
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرا به حلقه صحبت مخوان ز تنهایی
* که نخل خوش ثمر من غنی ز پیوندست
شعر کامل
صائب تبریزی