انوری_دیوانمقطع ها (فهرست)

شمارهٔ 247 - در قضا و قدر

1. خدای کار چو بر بنده‌ای فرو بندد

2. به هرچه دست زند رنج دل بیفزاید

3. وگر به طبع شود زود نزد همچو خودی

4. ز بهر چیزی خوار و نژند باز آید

5. چو اعتقاد کند کز کسش نباید چیز

6. خدای قدرت والای خویش بنماید

7. به دست بنده ز حل و ز عقد چیزی نیست

8. خدای بندد کار و خدای بگشاید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پشیمانی ندارد خنده بر وضع جهان کردن
* ندارد گریه در پی خنده ای کز زعفران خیزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است
* کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد
شعر کامل
حافظ
* ما به فلک بوده‌ایم یار ملک بوده‌ایم
* باز همان جا رویم جمله که آن شهر ماست
شعر کامل
مولوی