عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 140

1. ای آفتاب طفلی در سایهٔ جمالت

2. شیر و شکر مزیده از چشمهٔ زلالت

3. هم هر دو کون برقی از آفتاب رویت

4. هم نه سپهر مرغی در دام زلف و خالت

5. بر باد داده دل را آوازهٔ فراقت

6. در خواب کرده جان را افسانهٔ وصالت

7. عقلی که در حقیقت بیدار مطلق آمد

8. تا حشر مست خفته در خلوت خیالت

9. خورشید کاسمان را سر رزمهٔ می‌گشاید

10. یک تار می‌نسنجد در رزمه جمالت

11. ترک فلک که هست او در هندوی تو دایم

12. سر پا برهنه گردان در وادی کمالت

13. سیمرغ مطلقی تو بر کوه قاف قربت

14. پرورده هر دو گیتی در زیر پر و بالت

15. صف قتال مردان صف‌های مژه توست

16. صد قلب برشکسته در هر صف قتالت

17. عطار شد چو مویی بی روی همچو روزت

18. تا بو که راه یابد در زلف شب مثالت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست
* شبنم به روی گل به امانت نشسته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو از کوه بفروخت گیتی فروز
* دو زلف شب تیره بگرفت روز
شعر کامل
فردوسی
* از دو عالم دست کوته کن چو سرو آزاده‌وار
* کانکه کوته دست باشد در جهان سرور شود
شعر کامل
خواجوی کرمانی