عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. آن را که غمت به خویش خواند

2. شادی جهان غم تو داند

3. چون سلطنتت به دل درآید

4. از خویشتنش فراستاند

5. ور هیچ نقاب برگشایی

6. یک ذره وجود کس نماند

7. چون نیست شوند در ره هست

8. جان را به کمال دل رساند

9. زان پس نظرت به دست گیری

10. عشق تو قیامتی براند

11. جان را دو جهان تمام باید

12. تا بر سگ کوی تو فشاند

13. چون بگشایی ز پای دل بند

14. جان بند نهاد بگسلاند

15. هر پرده که پیش او درآید

16. از قوت عشق بردراند

17. ساقی محبتش به هر گام

18. ذوق می عشق می‌چشاند

19. وقت است که جان مست عطار

20. ابلق ز جهان برون جهاند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زلف تو برد دین و دل و عقل و هوش من
* شب پاک خانه را نتوان رفتن این چنین
شعر کامل
صائب تبریزی
* غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
* که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
شعر کامل
حافظ
* نمی گردید اگر ذوق گرفتاری عنانگیرم
* ز وحشت خون عالم در دل صیاد می کردم
شعر کامل
صائب تبریزی