بیدل دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2102

1. سحر ز شرم رخت مطلعی به تاب رساندم

2. زمین خانهٔ خورشید را به آب رساندم

3. به یک قدح به در آوردم از هزار حجابش

4. تبسم سحری‌ گفتم آفتاب رساندم

5. رهی به نقطهٔ موهوم بردم از خط هستی

6. جریده‌ای که ندارم به انتخاب رساندم

7. تلاش راحتم این بس که با کمال ضعیفی

8. چو شمع‌ یک مژه تا نقش پا به خواب رساندم

9. پیام ملک یقینم نداشت قاصد دیگر

10. چو عکس از آینه برگشتم و جواب رساندم

11. به یک حدیث‌ که خواندم ز شبهه‌زار تعین

12. به گوش هر دو جهان آیه ی عذاب رساندم

13. صفای جوهر معنی نداشت غیر ندامت

14. مرا نشاند در آتش به هر مآب رساندم

15. چو شمع‌ آن سوی خاکسترم نبود تسلی

16. دماغ سوخته آخر به ماهتاب رساندم

17. به سعی فطرت معذور بیش اپن چه‌ گشاید

18. نگاهی از مژهٔ بسته تا نقاب رساندم

19. شب چراغ خموش انتظار صبح ندارد

20. دعای خود به دعاهای مستجاب رساندم

21. به عشق نسبت عجزم درست کرد تخیل

22. سری نداشتم اما به آن رکاب رساندم

23. خطی ز مشق یقین‌ گل نکرد از من بیدل

24. چو حرف شبهه‌، خراشی به هر کتاب رساندم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به ترانه‌های شیرین به بهانه‌های زرین
* بکشید سوی خانه مه خوب خوش لقا را
شعر کامل
مولوی
* خمار آلوده ام، سود و زیان خود نمی دانم
* به یک پیمانه سودا می کنم دنیی و عقبی را
شعر کامل
صائب تبریزی
* نقطه هایی که درین دایره فرد آمده اند
* همه حیرت زده گردش این پرگارند
شعر کامل
صائب تبریزی