فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 371

1. سر چو بی عشقست ننک جان بود

2. دل که بی دردست نام آن بود

3. دل که در وی درد نبود کی دلست

4. جان چه سوزی نبودش کی جان بود

5. دل ندارد جان ندارد هیچ نیست

6. هر کسی که بیغم جانان بود

7. جان ندارد غیر آن کو روز و شب

8. آتش عشقیش اندر جان بود

9. دل ندارد غیر آنکو همچو من

10. داغ عشقی در دلش پنهان بود

11. دردها را عشق درمان میکند

12. گرچه درد عشق بیدرمان بود

13. داغها را عشق مرهم می‌نهد

14. زانکه داغ عشق مرهم‌دان بود

15. عشق باشد مرد را سامان و سر

16. خود اگرچه بیسر و سامان بود

17. عشق اگرچه خود ندارد خان و مان

18. عاشقانرا عشق خان و مان بود

19. آخر از عاشق جنون طاهر شود

20. دود آتش فیض چون پنهان بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا
* کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا
شعر کامل
مولوی
* تین و زیتونی که یزدان خورده در قرآن قسم
* فهم‌ آن زاوّل‌ که قصدش چیست زین زیتون و تین
شعر کامل
قاآنی
* گریبان چاکی عشاق از ذوق فنا باشد
* الف در سینه گندم زشوق آسیا باشد
شعر کامل
صائب تبریزی