فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 646

1. پیوسته خستهٔ غم یارم چه‌سان کنم

2. در عشق آن نگار فکارم چه‌سان کنم

3. موئی شدم ز حسرت موی میان او

4. موئی از او بدست ندارم چه‌سان کنم

5. بستم دلی در او و گسستم ز غیر او

6. از بزم وصل او بکنارم چه‌سان کنم

7. چون من گدای را ره وصلش نمیدهند

8. تاب فراق دوست ندارم چه‌سان کنم

9. چون گشت رفته رفته دلم در فراق او

10. این خون اگر ز دیده نبارم چه‌سان کنم

11. از دست رفت و صبر و شکیبائیم نماند

12. راهی بکوی دوست ندارم چه‌سان کنم

13. روزم شبست بیرخ چون آفتاب تو

14. بی او همیشه در شب تارم چه‌سان کنم

15. گیرم که او نقاب برافکند و رخ نمود

16. چون تاب آنجمال نیارم چه‌سان کنم

17. گفتی که صبر چارهٔ در دست فیض را

18. بر صبر نیز صبر ندارم چه‌سان کنم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از هر چه می‌رود سخن دوست خوشترست
* پیغام آشنا نفس روح پرورست
شعر کامل
سعدی
* از گشایش نبود بهره تهی مغزان را
* پسته پوچ محال است که خندان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
* خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
شعر کامل
حافظ