لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 683

1. دردا که درین راه بسی رنج کشیدیم

2. بس راه بریدیم و بمنزل نرسیدیم

3. قومی که ره راست گزیدند و رسیدند

4. ما در غم تحصیل ره راست خمیدیم

5. آنقوم گر آرام گذشتند گذشتند

6. ما در پی آرام همه عمر طپیدیم

7. گفتند که این راه بمقصد دو سه گامست

8. طی شد همهٔ عمر بمقصد نرسیدیم

9. گفتند ز خود تازهی ره نشود طی

10. جان رفت برون از تن و از خود برمیدیم

11. بشکافت غبار از سر خار ره و بنمود

12. بودیم خود آن خار که در پای خلیدیم

13. هر تخم که در مزرعه عمر فشاندیم

14. حیرت درویدیم و بحسرت نگریدیم

15. زابر کرمش فیض مگر رحمتی آید

16. تا پاک شویم از دنس خود که پلیدیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ابجد عشق مجاز از نونیازان خوشنماست
* پیر گشتی واگذار این بازی طفلانه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
* مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم
شعر کامل
حافظ
* چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت
* ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد
شعر کامل
حافظ