لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قاآنی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 121 - من نتایج طبعه : سیه زلف از بر آن چهر دلبر
قصیدهٔ شمارهٔ 122 - در ستایش امیر الامرا‌ٔ العظام نظام ا‌لدوله حسین ‌خان دام ‌مجده ا‌لعالی حکمران فارس فرماید : شادان رسید دوش نگارینم از سفر
قصیدهٔ شمارهٔ 123 - د‌ر ستایش پادشاه جمجاه محمدشاه غازی طاب‌ا‌لله ثراه‌ گوید : شباهنگام ‌کز انبوه اختر
قصیدهٔ شمارهٔ 124 - در ستایش وزیر بی‌نظیر حاج میرزا آقاسی : شب‌ گذشته ‌که همزاد بود با محشر
قصیدهٔ شمارهٔ 125 - در ستایش امیر الامرا النظام میرزا نبی خان رحمه الله فرماید : شد کاسه‌ام از باده تهی کیسه‌ام از زر
قصیدهٔ شمارهٔ 126 - در تهنیت ورود قایم‌مقام طاب ثراه به خراسان : شکر که آمد ز ری به خطهٔ خاور
قصیدهٔ شمارهٔ 127 - وله ایضاً رحمه‌لله : صبح چون مهر سرزد از خاور
قصیدهٔ شمارهٔ 128 - در ستایش شاهزاده فریدون میرزا : طراق سندان برخاست ای غلام از در
قصیدهٔ شمارهٔ 129 - در ستایش شاهنشاه اسلام پناه ناصرالدین شاه غازی خلدالله ملکه‌گوید : فرو بگرفته‌ گیتی را به باغ و راغ وکوه و در
قصیدهٔ شمارهٔ 130 - در تعریف کتاب باده بی‌خمار و ستایش خاقان خلد آشیان فتحعلی شاه طاب‌الله ثراه گوید : لبالب کن ای مهربان ماه ساغر
قصیدهٔ شمارهٔ 131 - در ستایش محمد شاه گوید : ماه رمضان آمد ای ترک سمنبر
قصیدهٔ شمارهٔ 132 - ‌در ستایش امیرکبیر میرز تقی خان رحمه‌آلله فرماید : یازده ماه ‌کند روزه به هر سال سفر
قصیدهٔ شمارهٔ 133 - د‌ر نعت خاتم‌الانبیا صلی‌لله علیه و آله و ستایش پادشاه غازی محمدشاه طاب ثراه فرماید : آفتاب و سایه می‌رقصند با هم ذره‌وار
قصیدهٔ شمارهٔ 134 - د‌ر تعربف مصور و توصیف تصویر فرماید : آفرین برکلک سحرانگیز آن صورت‌نگار
قصیدهٔ شمارهٔ 135 - و له ایضاً فی مدحه : از خجلت تیغ ملک و ابروی دلدار
قصیدهٔ شمارهٔ 136 - در ستایش شاهزاده ی رضوان آرامگاه نواب فریدون میرزا طاب ثراه گوید : از سر دوش دو ضحاک درآویخت دو مار
قصیدهٔ شمارهٔ 137 - در منقبت مولانا اسدالله الغالب علی بن ابیطالب علیه السلام و ستایش شاهنشاه ناصرالدین شاه خلدالله ملکه گوید : اسم شد مشیّد و دین ‌گشت استوار
قصیدهٔ شمارهٔ 138 - در ستایش ابولملوک فحتعلی‌شاه طاب لله ثراه و جعل الجنهٔ مثواه‌ گوید : افتتاح هر سخن در نزد مرد هوشیار
قصیدهٔ شمارهٔ 139 - در ستایش شاهزادهٔ رضوان و ساده فریدون میرزا طاب ثراه : امروز از دوکعبه جهان دارد افتخار
قصیدهٔ شمارهٔ 140 - در تهنیت ورود مسعود امیرکبیر حسین خان د‌ر ملک فارس‌ گوید : ای اهل فارس ، مژده که از فضل کردگار
قصیدهٔ شمارهٔ 141 - د‌ر مدح فریدون میرزا گوید : ای ترک می فروش ای ماه میگسار
قصیدهٔ شمارهٔ 142 - و له ایضاً : ای زان دو سیه مار که جا داده به گلزار
قصیدهٔ شمارهٔ 143 - د‌ر ستایش امیر مبرور آ‌صف‌الدوله اللهیارخان‌گوید : ای طره و چهر تو یکی نار و یکی مار
قصیدهٔ شمارهٔ 144 - در ستایش نظام الدوله حسین خان و به تهنیت تمثال همایون : ای همایون صورت میمون شاه‌ کامگار
قصیدهٔ شمارهٔ 145 - ‌در تهنیت تشریف پادشاهی و مدح علیخان والی گوید : باد میمون این بهین تشریف شاه‌کامگار
قصیدهٔ شمارهٔ 146 - در ستایش نظام‌الدوله حسین خان فرماید : با فال نیک بهر زمین‌بوس شهریار
قصیدهٔ شمارهٔ 147 - در ستایش امیربهرام صولت معتمدالدوله منوچهرخان فرماید : با فال نیک و حال خوش و بخت‌کامگار
قصیدهٔ شمارهٔ 148 - د‌ر تهنیت تشریف قبای بیضا ضیای شهریاری د‌ر ستایش حسین‌خان نظام‌الدوله : بوده جای یک جهان جان این قبای شهریار
قصیدهٔ شمارهٔ 149 - در ستایش وزیر بی نظیر صدر اعظم میرزا آقاخان گوید : بوی مشک آید چو بویم آن دو زلف مشکبار
قصیدهٔ شمارهٔ 150 - در مدح جناب حاجی آقاسی گوید : بهار آمد و دی را گرفت و کرد مهار

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بهر شراب‌خوارهٔ بستان معرفت
* چشمت هزارباره ز بادام خوش‌تر است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* مردمی و رادمردی زو همی بوید بطبع
* همچنان کز کلبه عطار بوید مشک و بان
شعر کامل
فرخی سیستانی
* ای آشنا که گریه کنان پند می دهی
* آب از برون مریز که آتش به جان گرفت
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی