لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قاآنی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 241 - مطلع ثانی : منم‌ که ازکف زربخش آفت‌ کانم
قصیدهٔ شمارهٔ 242 - در ستایش رستم خان فرماید : من آن نشاط ‌کز این بزم دلستان بینم
قصیدهٔ شمارهٔ 243 - د‌ر ستایش عبدالله خان صدر فرماید : خیز ای غلام تا زین بر بادپا زنیم
قصیدهٔ شمارهٔ 244 - د‌ر مدحت جغتای خان بن ارغون میرزا می‌فرماید : آمد برم سحرگه آن ترک سیمتن
قصیدهٔ شمارهٔ 245 - در مدح امیرالامرا‌‌ء العظام شاهرخ خان قاجار می‌فرماید : انجمن پر انجمست از مهر چهر ماه من
قصیدهٔ شمارهٔ 246 - در ستایش امیرالامراء العظام حسین خان نظام‌الدوله گوید : اندر جهان دو چیز از دل برد محن
قصیدهٔ شمارهٔ 247 - د‌ر مدح فریدون میرزا : ای به مشکین موی تو مسکین دلم‌کرده وطن
قصیدهٔ شمارهٔ 248 - و له فی‌المدیحه : بارک‌الله بارک‌الله زان بت پیمان‌شکن
قصیدهٔ شمارهٔ 249 - در ستایش شاهزاده اباقاآن میرزا ابن شجاع السلطنه می فرماید : تیغ را دانی به استحقاق ‌کبوَد تیغ‌زن
قصیدهٔ شمارهٔ 250 - د‌ر منقبت هژبر سالب علی بن ابیطالب علیه السلام گوید : چند خواهی پیرهن از بهر تن
قصیدهٔ شمارهٔ 251 - در ستایش پادشاه جمجاه محمد شاه غازی طاب الله ثراه : دلی مباد گرفتار عشق چون دل من
قصیدهٔ شمارهٔ 252 - و له فی ا‌لمدیحه : دوش مرا تافت نور عقل به روزن
قصیدهٔ شمارهٔ 253 - د‌ر تهنیت خبر بهبو‌دی محمدشاه غازی به فارس و شادمانی حسین‌خان نظام‌الدوله فرماید : زآستان خواجهٔ اعظم چراغ انجمن
قصیدهٔ شمارهٔ 254 - در مدح کامران میرزای مرحوم ابن فتحعلی شاه مغفور طاب‌الله ثراه گوید : ز یک غمزه ربوده دل ز من آن ماه سیمین‌تن
قصیدهٔ شمارهٔ 255 - در مدح محمدشاه مبرور و لشکر کشیدن به سمت هرات گوید : سخن‌گزافه چه رانی ز خسروان‌کهن
قصیدهٔ شمارهٔ 256 - در مدح شاهزاهٔ آزاد‌ه هلاکوخان بن شجاع السلطنه : مخسب ای صنم امشب بخواه بادهٔ روشن
قصیدهٔ شمارهٔ 257 - در ستایش جناب جلالت مآب نظام المک فرماید : مگر شقیق عقیقست و کوه ‌کان یمن
قصیدهٔ شمارهٔ 258 - و لی فی‌المدیحه : آن خال سیه بر لب جان‌پرور جانان
قصیدهٔ شمارهٔ 259 - ‌در ستایش ولیعهد مغفور عباس شاه طاب‌الله ثراه می‌فرماید : الحمدکه از تربیت مهر درخشان
قصیدهٔ شمارهٔ 260 - در ستایش یکی از سرداران ولیعهد مبرور فرماید : امین داور و دارا معین ملت و ایمان
قصیدهٔ شمارهٔ 261 - در ستایش شاهنشاه با داد و دین شاه ناصرالدین ‌ادام ا‌لله اقباله و اقام اجلاله فرماید : ای رخت خالق خورشید و لبت رازق جان
قصیدهٔ شمارهٔ 262 - در مدح شاهنشاه مبرور محمد شاه مغفور طاب‌الله ثراه فرماید : ای طرهٔ دلدار من ای افعی پیچان
قصیدهٔ شمارهٔ 263 - د‌ر مدح شاهنشاه مبرور محمد شاه مغفور انارلله برهانه می‌فرماید : بارهاگفته‌ام ای ری به تو این راز نهان
قصیدهٔ شمارهٔ 264 - ‌در مدح شاهزادهٔ آز‌اده هلاکوخان‌بن شجاع السلطنه می‌فرماید : بر یاد صبوحی به رسم مستان
قصیدهٔ شمارهٔ 265 - در مدح شاهزادهٔ گردون و ساده فریدون میرزا فرمانفرمای فارس می‌فرماید : به عزم پارس دل پارسایم از کرمان
قصیدهٔ شمارهٔ 266 - د‌ر ستایش شاه مبرور محمدشاه غازی طاب‌الله ثراه‌ گوید : به عید قربان قربان‌کنند خلق جهان
قصیدهٔ شمارهٔ 267 - د‌ر مدح خاقان خلد آشیان فتحعلی شاه مغفور و شجاع السلطنه فرماید : پدری و پسری سایه و نور یزدان
قصیدهٔ شمارهٔ 268 - و من افکار طبعه فی‌المدیحه : تاج دولت رکن دین غیث زمین غوث زمان
قصیدهٔ شمارهٔ 269 - در مدح جناب حاجی و شاهنشاه مبرور محمد شاه غازی : چو رای خواجه اگر پیر‌ گشته است جهان
قصیدهٔ شمارهٔ 270 - و له فی المدیحه : خلق را چون آفرید از لطف خلاق جهان

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* منکه چون سرو از جهان یکباره آزاد آمدم
* دامنم چون نرگس ار پر زر نباشد گومباش
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
* که در آن آینه صاحب نظران حیرانند
شعر کامل
حافظ
* نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل
* بنال بلبل بی دل که جای فریادست
شعر کامل
حافظ