قدسی مشهدی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 293

1. گر کنم گریه به اندازه چشم تر خویش

2. گیرد از غیرت من، ابر چو دریا سر خویش

3. با خیال تو چو شب دست در آغوش کنم

4. صبح با مهر ز یک جیب برآرم سر خویش

5. تا به کی منت صیاد، چرا چون طاووس

6. صورت حلقه دامی نکشی بر پر خویش؟

7. آخر از پهلوی دل گشت چراغم روشن

8. اخگری بود مرا در ته خاکستر خویش

9. خشت برداشته بود از سر خم پیر مغان

10. جرم من بود که در خون نزدم ساغر خویش

11. تیره‌تر باید ازین اختر من، معذورم

12. گر شکایت کنم از تیرگی اختر خویش

13. گر به دوزخ برمش، منت آتش نکشد

14. دل که چون لاله به خون داغ کند پیکر خویش

15. قدسی ار بوالهوسی راه زلیخا نزدی

16. روی یوسف ننمودی به ملامتگر خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* روی خوبت، ماه تابان من است
* ماه رویا! روی خوب از من متاب
شعر کامل
سلمان ساوجی
* دم آخر که مررا عمر به سر می‌آید
* گر تو آیی به سرم عمر دگر می‌آید
شعر کامل
هلالی جغتایی
* گر ز مسجد به خرابات شدم خرده مگیر
* مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد
شعر کامل
حافظ