قدسی مشهدی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 47

1. چو شخص سایه ندیده کسی هلاک مرا

2. سرشته‌اند به آب حیات، خاک مرا

3. مرا ز عشق غرض آه دردآلودست

4. مباش گو اثری آه دردناک مرا

5. جواب دعوی دشمن بس این که دامن دوست

6. گواه پاکی خود کرد عشق پاک مرا

7. زیادکردن تبر تو می‌سپارم جان

8. چه جای زحمت پیکان بود هلاک مرا؟

9. منم به بزم سخن آن شراب روحانی

10. که خضر آب بقا داده است تاک مرا

11. چو لاله پیرهنم بخیه برنمی‌دارد

12. رفوپذیر مدانید جیب چاک مرا

13. نگویم این که مرا برنیاورند افلاک

14. برآورند، ولی بعد مرگ، خاک مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عاقلان خوشه چین از سر لیلی غافلند
* این کرامت نیست جز مجنون خرمن سوز را
شعر کامل
سعدی
* ذره ذره کاندرین ارض و سماست
* جنس خود را هر یکی چون کهرباست
شعر کامل
مولوی
* بنفشه طره مفتول خود گره می‌زد
* صبا حکایت زلف تو در میان انداخت
شعر کامل
حافظ