لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 342

1. حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم

2. خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم

3. چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست

4. روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

5. عیان نشد که چرا آمدم کجا رفتم

6. دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم

7. چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس

8. که در سراچه ترکیب تخته بند تنم

9. اگر ز خون دلم بوی شوق می‌آید

10. عجب مدار که همدرد نافه ختنم

11. طراز پیرهن زرکشم مبین چون شمع

12. که سوزهاست نهانی درون پیرهنم

13. بیا و هستی حافظ ز پیش او بردار

14. که با وجود تو کس نشنود ز من که منم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کجا سر پنجۀ من شانۀ زلف تو خواهد شد؟
* که این دولت نصیب بخت شمشاد است می دانم
شعر کامل
حزین لاهیجی
* حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو
* که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را
شعر کامل
حافظ
* وادی پیموده را از سرگرفتن مشکل است
* چون زلیخا، عشق می ترسم جوان سازد مرا
شعر کامل
صائب تبریزی