لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم

2. گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

3. قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم

4. دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم

5. نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار

6. عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

7. زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه

8. ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم

9. ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی

10. ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم

11. من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست

12. صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

13. ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن

14. تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
* از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد
شعر کامل
حافظ
* بیستون تاب دم تیشهٔ فرهاد نداشت
* عشق را بین که از آن کوه گران شد کمری
شعر کامل
فروغی بسطامی
* زمانه از ورق گل مثال روی تو بست
* ولی ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش
شعر کامل
حافظ