حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم

2. گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

3. قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم

4. دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم

5. نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار

6. عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

7. زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه

8. ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم

9. ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی

10. ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم

11. من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست

12. صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

13. ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن

14. تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عندلیبی راکه ازگل با خیال گل خوش است
* هیچ باغ دلگشایی نیست چون چاک قفس
شعر کامل
صائب تبریزی
* برخیز طبیبا که دل‌آزرده‌ام امروز
* بگذار مرا، کز غم او مرده‌ام امروز
شعر کامل
هلالی جغتایی
* سپید و سیاهست هر دو زمان
* پس یکدگر تیز هر دو دوان
شعر کامل
فردوسی