حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 456

1. نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

2. که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

3. من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش

4. که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

5. چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی

6. وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

7. در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است

8. حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

9. نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف

10. گر شب و روز در این قصه مشکل باشی

11. گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست

12. رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

13. حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد

14. صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از سیاهی نامه اعمال خود را پاک کرد
* هر که زین ماتم سرا با موی چون کافور رفت
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
* که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
شعر کامل
سعدی
* با تهیدستی قناعت کن که نی
* بینوا گردد چوپر شکر شود
شعر کامل
صائب تبریزی