حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 456

1. نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

2. که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

3. من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش

4. که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

5. چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی

6. وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

7. در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است

8. حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

9. نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف

10. گر شب و روز در این قصه مشکل باشی

11. گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست

12. رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

13. حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد

14. صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بر هند اگر چه دولت محمود دست یافت
* گردن نهاد حلقه زلف ایاز را
شعر کامل
صائب تبریزی
* صندل از بهر سر مردم بیدرد بود
* چوب دارست علاج سر دیوانه عشق
شعر کامل
صائب تبریزی
* ای زلف یار سخت پریشان ودرهمی
* دست بریده که ترا شانه می کند
شعر کامل
صائب تبریزی