1. بی زخم دل، جهان لب خندان نداشته ست

2. بی داغ، خوان عشق، نمکدان نداشته ست

3. مانند نخل بادیه هرگز نهال من

4. بر دوش، بار منّت احسان نداشته ست

5. شادم ز تخم سوختۀ دل که چون سپند

6. چشمی به راه ابر بهاران نداشته ست

7. روشن بود ز صبح که چون مهر داغ عشق

8. تاج سر کسی است که سامان نداشته ست

9. ناقص بود چو سالک بی پیر در طریق

10. دیوانه ای که صحبت طفلان نداشته ست

11. بیند چه خیر از آخرت آشفته روزگار؟

12. تعبیر نیک، خواب پریشان نداشته ست

13. جز دل که هست قلزم این اشک موج خیز

14. یک قطره در دل، این همه طوفان نداشته ست

15. دارم به سینه باغ و بهاری ز جوش داغ

16. گلشن گل اینقدر، به گریبان نداشته ست

17. از سر چو شمع، سایۀ داغ تو کم مباد

18. این چتر زرنگار، سلیمان نداشته ست

19. افسانه کرده است شبم را به کوتھی

20. زلف سیه دل تو، که پایان نداشته ست

21. یارب به بزم خیره نگاهان چه می کشد

22. رویی که تاب سیلی اخوان نداشته ست؟

23. باید کنون به خار ملامت به سر برد

24. پایی که غير الفت دامان نداشته ست

25. جایی به رنگ سینۀ من شعله خیز نیست

26. یک قطره در دل، این همه طوفان نداشته ست

27. شرمندۀ امید خودم لعل یار کرد

28. خضر این طمع به چشمۀ حیوان نداشته ست

29. داند دلی که زخمی مژگان يار شد

30. کاین ضرب دست، رستم دستان نداشته ست

31. اشک خوشی به رشتۀ مژگان کشیده ام

32. لعلی چنین خوشاب، رگ کان نداشته ست

33. نسناس سیرتی ست، تمنّای مردمی

34. از دیولاخ هند، که انسان نداشته ست

35. از کلفت زمانه، پریشان نیم حزين

36. يوسف شکایت از غم زندان نداشته است