لینک اشتراک گذاری
کپی شد
هلالی جغتاییشاه و درویش
شمارهٔ 31 - رفتن درویش به صحرا و ساکن شدنش در کوهی و منتظر بودنش به مقدم شاه : بود کوهی و بوالعجب کوهی
شمارهٔ 32 - وصف غزال کوهی : در صف آهوان غزالی بود
شمارهٔ 33 - بزم‌آرایی لشکر به شکار : چون ز بهر نشاط نوروزی
شمارهٔ 34 - تعاقب شاهزاده غزال را و رسیدن هر دو پیش گدا : آن غزالی که گفته شد زین پیش
شمارهٔ 35 - بزم‌آرایی شاه و نظر کردن گدا : شب که در بزم‌گاه مینا رنگ
شمارهٔ 36 - رفتن شاه‌زاده به دیدن درویش : روز دیگر که با هزار شکوه
شمارهٔ 37 - به شهر آمدن شه‌زاده : بار دیگر که خسرو انجم
شمارهٔ 38 - اقامت شاه‌زاده بر لب دریا و کدا بر کوه : بود چون بحر و کان ز معنی پر
شمارهٔ 39 - رفتن شاه پیش گدا و بشارت تخت‌نشینی : از قضا دور چرخ کاری کرد
شمارهٔ 40 - نامه نوشتن خسرو و خواستن شه‌زاده را از سیاحت کنار دریا : خوشنویسی که این رقم زده بود
شمارهٔ 41 - آمدن شه‌زاده به شهر و کیفیت استقبال او : شاه تا نامهٔ پدر برخواند
شمارهٔ 42 - در صفت خزان و وفات کردن خسرو : این بود اقتضای لیل و نهار
شمارهٔ 43 - وصیت خسرو و وفات و تجهیز و تدفین او : شاه را خواندی سوی خود خسرو
شمارهٔ 44 - ایضا فی الموعظه النصیحه : لاله‌زار جهان عجب باغی‌ست
شمارهٔ 45 - بر تخت نشستن شاه و توفیهٔ عهد با درویش : دور او همچو دور می خوش بود
شمارهٔ 46 - آمدن گدا به دربار شاه : چون ز الطاف شاه نیک‌اندیش
شمارهٔ 47 - به وصل رسیدن درویش و دوری او بار دیگر به جور رقیب : گفت راوی که شاه هر نفسی
شمارهٔ 48 - عزیمت کردن شاه بر سر خصم و ظفر یافتن او بر دشمن و کشته شدن رقیب : باز چون موسم زمستان شد
شمارهٔ 49 - عمر به سر کردن شاه و گدا با یکدیگر : چون سر زلف شب به دست آمد
شمارهٔ 50 - در بی‌وفایی عمر : آه ازین منزلی که در پیش‌ست
شمارهٔ 51 - در خاتمهٔ کتاب گوید : شکر لله که این خجسته کلام
شمارهٔ 52 - حکایت به طریق تمثیل : کرکسی ژاژخای بی‌معنی
شمارهٔ 53 - مناجات : کردگارا به بی‌نیازی خویش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست
* بیا بیا که غلام توام بیا ای دوست
شعر کامل
سعدی
* طبیبم گفت درمانی ندارد درد مهجوری
* غلط می‌گفت خود را کشتم و درمان خود کردم
شعر کامل
وحشی بافقی
* مده ای حکیم پندم که به کار درنبندم
* که ز خویشتن گزیرست و ز دوست ناگزیرم
شعر کامل
سعدی