لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 359

1. صبحدم داشتم از غنچۀ نشکفته شگفت

2. که چرا سرّ دل از بلبل آشفته نهفت

3. باد گفت این همه خندان لبش زان سبب است

4. که فرو خورد به دل خون و به کس راز نگفت

5. کی شود آینۀ طلعت یار آن سالک

6. کز غبار دگران ساحت اندیشه نرفت

7. هیچ سودی نکند شب همه شب بیداری

8. دیدۀ بخت چو در موعد دیدار نخفت

9. دارم آویزۀ گوش خرد از پیر مغان

10. این گهر را که به الماس عبارت می سفت

11. کای پسر گر هوس همرهیِ ما داری

12. شو تھی سایه صفت از خود و بر خاک بیفت

13. جامیا رنج طلب کش که نشد قدرشناس

14. هرکه را گوهر این بحر به دست آید مفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بس که دردسر ز فریاد و فغان خود کشم
* از دهان چون ناله می خواهم زبان خود کشم
شعر کامل
جامی
* ز خاکی که خون سیاوش بخورد
* به ابر اندر آمد درختی ز گرد
شعر کامل
فردوسی
* دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
* تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود
شعر کامل
حافظ