جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 531

1. دی که بود آن کافر سرکش که ترکش بسته بود

2. تیرِ مژگان در کمان ابروان پیوسته بود

3. یک دل اندر بر نبینم مردم نظّاره را

4. کش نه آن ابروکمان از تیر مژگان خسته بود

5. خرمن تقوا و صبر اهل دل سالم نَجَست

6. زآتشی کز نعل سُمّ باد پایش جَسته بود

7. رشته ها بود از رگ جان ها مهيّا هر طرف

8. توسنش را چون عنان از سرکشی بگسسته بود

9. شد دلم صد شاخ و با هر یک جدا پیوند بافت

10. شاخ ريحان ترش کز برگ نسرین رسته بود

11. او گذشت از ماه و ما ماندیم حیران چون کنیم

12. مَرکب او تند و ما را بارگی آهسته بود

13. دید جامی ناگهان آن شکل شهر آشوب و رفت

14. آنکه روزی چند از سودای خوبان رسته بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ظالم بمرد و قاعدهٔ زشت از او بماند
* عادل برفت و نام نکو یادگار کرد
شعر کامل
سعدی
* به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ
* چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد
شعر کامل
حافظ
* سرو در باغ نشانند و تو را بر سر و چشم
* گر اجازت دهی ای سرو روان بنشانم
شعر کامل
سعدی