جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 997

1. چو آنم دست رس نبود که روزی دامنش گیرم

2. روم باری به حسرت زیر پای توسنش میرم

3. من ار بار سفر بندم از خاک درش باری

4. تو باش ای جان که خواهی از سگانش عذر تقصیرم

5. پس از مردن به خاکم گر زیارت آیی ای محرم

6. مخوان جز نام آن بت كان بود اخلاص و تکبیرم

7. چو عشق آن سوار آرد جنون ای همدم مشفق

8. خدا را ز آهنِ نعل سمندش ساز زنجیرم

9. نه تاب هجر ونی یارای وصل آوه چه حالست این

10. برآی ای زارمانده جان ز تن کاینست تدبیرم

11. چو من اینجا به جان در ماندم از سودای بد کیشی

12. چه سود ای قصّه خوان افسانۀ خوبان کشمیرم

13. مگو جانا که هستی جامیا سلطان وقت خود

14. سگ کوی توام آخر مکن زین بیش تحقیرم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو
* بازپرسید خدا را که به پروانه کیست
شعر کامل
حافظ
* آن که مسلسل نمود طرهٔ لیلی
* خواست که مجنون اسیر سلسله باشد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* می‌نماید عکس می در رنگ روی مه وشت
* همچو برگ ارغوان بر صفحه نسرین غریب
شعر کامل
حافظ