کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 20

1. چشمت به غمزه کشن من بیگناه را

2. خود زلف را چه گویم و خال سیاه را

3. با آه و روی زرد ز خالت شدیم دور

4. باد آمد و ز دانه جدا کرد کاه را

5. مردم ز مه حساب گرفتند سالها

6. نگرفت در حساب جمال تو ماه را

7. جوهر که قیمتی است کشندش به احتیاط

8. من هم به دیده می کشم آن خاک راه را

9. از همت گدای تو باشد فرو هنوز

10. بی عرش اگر کشند شهان بارگاه را

11. سلطان حسن گو سوی دلها نظر گمار

12. ملک آن اوست کو بنوازد سپاه را

13. نام کمال خواجه که درویش خوانده ای

14. درویش خوانده ای به غلط پادشاه را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* فرو شوی ای معلّم لوح بیداد
* که یار این حرف پیش از مکتب آموخت
شعر کامل
جامی
* نخل قد تو به باغی که خرامان گردد
* سرو در زیر پر فاخته پنهان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* همت بلنددار که با همت بلند
* هر جا روی به توسن گردون سواره ای
شعر کامل
صائب تبریزی