لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 217

1. گر زاهد کم خواره محبت نچشیده است

2. خونابه نخوردست و ریاضت نکشیده است

3. بر سینه ندارد اثر زخمی از آن تیغ

4. این نیز دلیل است که از خود نبریده است

5. بیش از ترشی بخشی ازین خوان نرسیدش

6. زان روی که غورهست و به حلوه نرسیده است

7. گوید که خدا بینم از آن روی به پرسید

8. گر گفت بدیدم به خدا هیچ ندیده است

9. بسیار گزیده ست به حسرت سر انگشت

10. یک روز به عشرت لب ساغر نگزیده است

11. کردست به مسجد به صوامع طلب دوست

12. او با من و بنگر به کجاها طلبیده است

13. پنداشت که آواز کمال است ز خرقه

14. آوازه فی جنتی آری نشنیده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به نصیحتگر دل شیفته می‌باید گفت
* برو ای خواجه که این درد به درمان نرود
شعر کامل
سعدی
* رزق اگر بر آدمی عاشق نمی باشد، چرا
* از زمین گندم گریبان چاک می آید برون؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* این گردباد نیست که بالا گرفته است
* از خود رمیده ای است که صحرا گرفته است
شعر کامل
صائب تبریزی