لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 231

1. گل به صد لطف بدید آن برو پنداشت تن است

2. شکل خود دید همانا چو ز آبت بدن است

3. نازک اندام که ز آسیب صبا تاب نداشت

4. ظلم باشد اگر از برگ گلش پیرهن است

5. ای گل از سیم بناگوش بشم گیر به وام

6. مایه حسن و میندیش که قرض حسن است

7. نکنم جز به خیال قد نو نه دراز

8. بلبلان را سخن ار هست به سرو چمن است

9. نیست الا اثر سوز دل و آه درون

10. بر لب از خال تو این دود که بر جان من است

11. مشک بر گردن آن ترک خطا نیست

12. بت چینش مگر آورده خراج ختن است

13. ز زلف میچکد آب حیات از سخنان تو کمال

14. سخن این است که گونی تو دگرها سخن است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر تیغ برکشد که محبان همی‌زنم
* اول کسی که لاف محبت زند منم
شعر کامل
سعدی
* بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست
* بگشای لب که قند فراوانم آرزوست
شعر کامل
مولوی
* آدم مسکین به یک خامی که در فردوس کرد
* چاک شد چون دانه گندم دل اولاد او
شعر کامل
صائب تبریزی