لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 549

1. هرگزم روزی نداد آن طرفة بغداد داد

2. خرمن امید را زآن کرده ام بر باد باد

3. آخر ای سرو چمن دل بنده بالای تست

4. ور نه اول ما در فطرت مرا آزاد زاد

5. زادم از خون جگر تا کی کنی در هجر خویش

6. بس بود ما را در این ره عشق مادر زاد زاد

7. دل که نبود آتشین در عشق تو بی آب به

8. جان که نبود خاک ره در کوی تو برباد باد

9. چون ز گلزار رخت باد صبا آرد نسیم

10. هر نفس گردد دلم زآن زلف چون شمشاد شاد

11. بر سر کوی هر شب میزنم فریاد و اه

12. بود که از ما آیدت زین ناله و فریاد باد

13. گوش خوش میکن کمال از وعده جانان و بس

14. زانکه من نشنیده ام کان بت کسی را داد داد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چون نیست هیچ کس که به فریاد من رسد
* خود رقص می کنم چو سپند از نوای خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* تا چه در گوش درختان گفت باد صبحدم
* کز طرب شد پایکوبان سرو دست افشان چنار
شعر کامل
صائب تبریزی
* خاک پیش تشنگان هرگز نگیرد جای آب
* چاره مخمور می، تریاک نتوانست کرد
شعر کامل
صائب تبریزی