کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 877

1. مرا که خرقة ارزق به باده شد گلگون

2. هوای شاهد و می کی رود ز سر بیرون

3. به هر قدح که بیاید تبسم لب یار

4. حباب وار از او عقل را کشم بیرون

5. زنه رواق فلک برتر است خانه عشق

6. گمان مبر که کس آنجا رسد به همت دون

7. کمال عشق همین باشد و نهایت فکر

8. کاری که جز تصور لیلی نمیکند مجنون

9. بجز وصال دعایش ز دست برناید

10. مراد آن به اجابت نمی شود مقرون

11. چه سود از آنکه بپوشم بدامن آتش دل

12. که میکند رخ شمعی میان سوز درون

13. به جور دوست رضا ده کمال و هیچ مگوی

14. که در طریق محبت چرا نگنجد و چون


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* باغ عیشم که بصد گونه ریاحین خوش بود
* از گل و لاله تهی گشت و ز خاشاک پرست
شعر کامل
سیف فرغانی
* ز خاکی که خون سیاوش بخورد
* به ابر اندر آمد درختی ز گرد
شعر کامل
فردوسی
* خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد
* خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت
شعر کامل
حافظ