لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 907

1. اگر مرا صد سر بود هر یک پر از سودای او

2. چون سر زلفش بیفشانم به خاک پای او

3. چشم ما از گریه شد تاریک چون سازیم جاش

4. نیست جای چشم روشن خود که باشه جای او

5. با خیالش مردم چشمم نمی آید به چشم

6. دیگری را چون توانم دید در مأواری او

7. در چمن ها زآن قد و بالا حکایت کرد سرو

8. هر کجا مرغیست عاشق گشت بر بالای او

9. خواست جان بوسی و رفت از خودلیش چون گفت لا

10. می چنین باید که جان مستی کند از لای او

11. گرچه عمری تلخ کامیها کشیدم از رقیب

12. گر بمیرد من بشیرینی پزم حلوای او

13. خاک پای تو به تاج سلطنت ندهد کمال

14. گرچه درویش است بنگر همت والای او


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم
* کدام سرو به بالای دوست مانند است
شعر کامل
سعدی
* بر چمن پیرا ز آزادی نمی گردیم بار
* از دل صد پاره باشد چون صنوبر رزق ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* به تنگم از وجود خود، شرابی آرزو دارم
* که زور او شکافد شیشه را چون نار ای ساقی
شعر کامل
صائب تبریزی