لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 949

1. گفتم شکرست آن به دهان گفت ترا چه

2. گفتم چه نمکهاست در آن گفت ترا چه

3. گفتم دهن تنگ را در لب خاموش

4. لطفیست که گفتن نتوان گفت ترا چه

5. گفتم بخوشی گر لب شیرین تر جانست

6. قد نیز روانست روان گفت ترا چه

7. گفتم که تو جانی و بی دوستر از جان

8. هم جانتی و هم شوخ جهان گفت ترا چه

9. گفتم رخ تو برگ گلست آمده بیرون

10. خالت خوش و خط خوشتر از آن گفت ترا چه

11. گفتم چه کمند افکن و دلبند فتادست

12. آن گیسوی در پای کشان گفت ترا چه

13. گفتم ز ملاحت همه چیزت بکمالست

14. خندان شد و افسون کنان گفت ترا چه


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خیال در همه عالم برفت و بازآمد
* که از حضور تو خوشتر ندید جایی را
شعر کامل
سعدی
* از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
* ورنه هر کس گاه سیری پیش سگ نان افکند
شعر کامل
صائب تبریزی
* بس که دردسر ز فریاد و فغان خود کشم
* از دهان چون ناله می خواهم زبان خود کشم
شعر کامل
جامی