کمال‌الدین اسماعیل_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 61

1. سحرگهان که دم صبح در هوا گیرد

2. صبا چراغ گل از شمع روز واگیرد

3. بگرید ابر بهاری و غنچه از سر لطف

4. سرشک او همه در دامن قبا گیرد

5. هر آنچه سوسن آزاد بر زبان راند

6. ز خوش زبانی او زود در صبا گیرد

7. چو افتد آتش خورشید در حراقة شب

8. چراغ لاله از و روشنی فرا گیرد

9. ز شرم روی بتم گل چنان برآید سرخ

10. که پای تا سر او آتش حیا گیرد

11. رشک ژاله زرخسار لاله رونق یافت

12. کهر هر اینه از جوهری بها گیرد

13. چنین که گل بجوانی و حسن مغرورست

14. حدیث بلبل عاشق درو کجا گیرد؟

15. ز تنگ چشمی غنچه اگر چه زر دارد

16. دهدن برابر گشاید و زو عطا گیرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تابه فروردین جهان چون حله رنگین شود
* بوستان پر لاله و پر سوسن و نسرین شود
شعر کامل
فرخی سیستانی
* چه تربیت شنوم یا چه مصلحت بینم
* مرا که چشم به ساقی و گوش بر چنگست
شعر کامل
سعدی
* اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند
* درد عشق است و جگرسوز دوایی دارد
شعر کامل
حافظ