خاقانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 236

1. این خود چه صورت است که من پای‌بست اویم

2. وین خود چه آفت است که من زیر دست اویم

3. او زلف را بر غمم، دایم شکسته دارد

4. من دل شکسته زانم کاندر شکست اویم

5. هر شب به سیر کویش از کوچهٔ خرابات

6. نعره زنان برآیم یعنی که مست اویم

7. یک شب وصال داد مرا قاصد خیال

8. با آن بلند سرو که چون سایه پست اویم

9. مانا که صبح صادق غماز بود اگر نه

10. این فتنه از که خاست که من هم نشست اویم

11. آوازه شد به شهری و آگاه گشت شاهی

12. کو عشق‌دان من شد من بت‌پرست اویم

13. خاقانیم که مرگم از زندگی است خوش‌تر

14. تا چون که نیست گردم داند که هست اویم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ترکی ‌که همی بر سمن از مشک نشان ‌کرد
* یک باره سمن برگ به شمشاد نهان‌کرد
شعر کامل
امیر معزی
* زین گلستان عاقبت چون باد می باید گذشت
* بر درختی هر زمان چون تاک پیچیدن چرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* بکوبید دهل‌ها و دگر هیچ مگویید
* چه جای دل و عقلست که جان نیز رمیده‌ست
شعر کامل
مولوی