لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانقصیده ها
شمارهٔ 1 - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء : جوشن صورت برون کن در صف مردان درآ
شمارهٔ 2 - مطلع دوم : کار من بالا نمی‌گیرد در این شیب بلا
شمارهٔ 3 - در پند و اندرز و مدح پیامبر بزرگوار : عروس عافیت آنگه قبول کرد مرا
شمارهٔ 4 - در حکمت و موعظه و مدح خاتم الانبیا (ص) : سریر فقر تو را سرکشد به تاج رضا
شمارهٔ 5 - در نعت پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله : طفلی هنوز بستهٔ گهوارهٔ فنا
شمارهٔ 6 - در پند و اندرز و معراج حضرت ختمی مرتبت : ای پنج نوبه کوفته در دار ملک لا
شمارهٔ 7 - در مباهات و نکوهش حسودان : نیست اقلیم سخن را بهتر از من پادشا
شمارهٔ 8 - در شکایت از حبس و بند و مدح عظیم الروم عز الدوله قیصر : فلک کژروتر است از خط ترسا
شمارهٔ 9 - این قصیدهٔ را ارتجالا در مدح شروان شاه منوچهر و صفت شکارگاه او و بنای بند باقلانی سروده است : از سر زلف تو بوئی سر به مهر آمد به ما
شمارهٔ 10 - رشید الدین وطوط در مدح خاقانی قصیده‌ای مشتمل بر سی و یک بیت سرود و برای او فرستاد که اولش این است «ای سپهر قدر را خورشید و ماه وی سریر فضل را دستور و شاه» «افضل الدین بوالفضایل بحر فضل فیلسوف دین فزای کفرکاه» خاقانی در جواب وی گفته است : مگر به ساحت گیتی نماند بوی وفا
شمارهٔ 11 - در صفت عشق و مدح شیخ الاسلام ناصر الدین ابراهیم : عشق بیفشرد پا بر نمط کبریا
شمارهٔ 12 - مطلع دوم : ای صفت زلف تو غارت ایمان ما
شمارهٔ 13 - مطلع سوم : نافهٔ آهو شده است ناف زمین از صبا
شمارهٔ 14 - مطلع چهارم : داد مرا روزگار مالش دست جفا
شمارهٔ 15 - در ستایش ابوالمظفر جلال الدین شروان شاه : صبح است کمانکش اختران را
شمارهٔ 16 - مطلع دوم : ای رای تو صیقل اختران را
شمارهٔ 17 - این قصیدهٔ را منطق الطیر گویند مطلع اول در وصف صبح و مدح کعبه و مطلع ثانی در وصف بهار و مدح پیامبر بزرگوار : زد نفس سر به مهر صبح ملمع نقاب
شمارهٔ 18 - مطلع دوم (منطق الطیر) : رخش به هرا بتاخت بر سر صبح آفتاب
شمارهٔ 19 - در مدح خاقان اکبر شروان شاه منوچهربن فریدون و بستن سد باقلانی و التزام صبح در هر بیت : جبههٔ زرین نمود چهرهٔ صبح از نقاب
شمارهٔ 20 - مطلع دوم : شاهد سرمست من صبح درآمد ز خواب
شمارهٔ 21 - مطلع سوم : صبح دمان دوش خضر بر درم آمد به تاب
شمارهٔ 22 - مطلع چهارم : دوش برون شد ز دلو یوسف زرین نقاب
شمارهٔ 23 - سوگند نامه و مدح رضی الدین ابونصر نظام الملک وزیر شروان شاه : مرا ز هاتف همت رسد به گوش خطاب
شمارهٔ 24 - در تحسر و تالم از مرگ کافی افدین عمربن عثمان عموی خود گوید : راه نفسم بسته شد از آه جگر تاب
شمارهٔ 25 - در حسب حال و شکایت از استرداد ملکی که بوی داده بودند : شاه را تاج ثنا دادم نخواهم بازخواست
شمارهٔ 26 - در شکایت از زندان : راحت از راه دل چنان برخاست
شمارهٔ 27 - در فقر و گوشه نشینی و گله از سفر : قلم بخت من شکسته سر است
شمارهٔ 28 - در مدح عموی خود کافی الدین شروانی : طبع کافی که عسکر هنر است
شمارهٔ 29 - در مدح دستور اعظم مختار الدین : دل صید زلف اوست به خون در نکوتر است
شمارهٔ 30 - وله ایضا : رستم و بهرام را بهم چه مصاف است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دست رغبت کس نمی سازد به سوی من دراز
* چون گل پژمرده برروی مزارافتاده ام
شعر کامل
صائب تبریزی
* همان بهتر که لیلی در بیابان جلوه گر باشد
* ندارد تنگنای شهر، تاب حسن صحرایی
شعر کامل
صائب تبریزی
* چنین پرشور از ان کان ملاحت گر جهان گردد
* رگ تلخی درین بستان به بادامی نمی ماند
شعر کامل
صائب تبریزی