خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 189

1. نشان بی نشانان بی نشانیست

2. زبان بی زبانان بی زبانیست

3. دوای دردمندان دردمندیست

4. سزای مهربانان مهربانیست

5. ورای پاسبانی پادشاهیست

6. بجای پادشاهی پاسبانیست

7. چو جانان سرگران باشد بپایش

8. سبک جان در نیفشاندن گرانیست

9. خوش آن آهوی شیرافکن که دایم

10. توانائی او در ناتوانیست

11. مگر پیروزهٔ خط تو خضرست

12. که لعلت عین آب زندگانیست

13. بلی صورت بود عنوان معنی

14. نه اینصورت که سر تا سر معانیست

15. سحر فریاد شب خیزان درین راه

16. تو پنداری درای کاروانیست

17. خط زرنگاریت بر صفحهٔ ماه

18. سوادی از مثال آسمانیست

19. مغان زنده دلرا خوان که در دیر

20. مراد از زندخوانی زنده خوانیست

21. چو خواجو آستین برعالم افشان

22. که شرط رهروان دامن فشانیست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به شعر حافظ شیراز می‌رقصند و می‌نازند
* سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی
شعر کامل
حافظ
* ز آسمان بگذرم ار بر منت افتد نظری
* ذره تا مهر نبیند به ثریا نرسد
شعر کامل
سعدی
* پیاز آمد آن بی هنر جمله پوست
* که پنداشت چون پسته مغزی در اوست
شعر کامل
سعدی